در سال 1355 در تهران متولد شد. در رشتهی نقاشی تحصیل کرد اما پیش از آنکه کارش را به عنوان نقاش حرفهای آغاز کند در سینما فعال بود و حرفههای مختلفی چون چهرهپردازی را تجربه کرد. نخستین نمایشگاه انفرادیاش را در سال 1382 در گالری بامداد برگزار کرد. اما بعد از این نمایشگاه مدتی از نقاشی دور ماند. مجدداً در سال 1392 کارش را به عنوان نقاش پی گرفت و پس از حضور در یک نمایشگاه گروهی در گالری هما یک نمایشگاه انفرادی در آثارش را در گالری آرتسنتر برپا کرد. در دورههای ابتدای کارهایاش بیشتر بر منظرهسازی تمرکز داشت و دورنماهای مختلفی از شهر تهران میساخت. در دورههای بعدی کارهایاش به سراغ پیکرههای انسانی رفت و مجموعهای از آثار را با الهام از نمایش «شهر قصه» (نوشته و اجرا از بیژن مفید) نقاشی کرد.
نخستین ویژگی آثار کیان وطن علاقهی او به تاریخ است که در شکل ارجاع به میراث بصری ایران دیده میشود. چه در مناظر و چه در آثار پیکرنگارانهی کیان وطن میتوان نوعی رمز و راز را بازشناخت. در دورنماها این رمز و راز از طریق تأکید بر فضاهایی خالی و تکرار هاشورها به چشم میآمد. در آثار پیکرنگارانهی نقاش میتوان این ویژگی را با ارجاع هنرمند به آثار جیمز انسور، نقاش بلژیکی دید. به نظر میرسد که تأکید وطن ببشتر بر امر یا مضمونی است که پشت ظاهر بصری پنهان است. این ویژگی در اشکال مختلف در دورههای مختلف آثار کیان وطن ظاهر شده است.