گرچه آثار آیینه‌کاری منیر فرمانفرماییان شناخته‌شده‌ترین آثار این هنرمند است، اما تنها حیطه فعالیت و هنرورزی این بانوی هنرمند نبودند. فرمانفرماییان در طول دوران کاری خود تجریبات موفقی در زمینه‌های مختلف هنری همچون نقاشی، طراحی فرش و قالی، تصویرسازی مد و گرافیک تجاری داشت، اما اولین تجربیات هنری خود را با نقاشی آغاز کرده بود.

اثر پیش‌رو یکی از مجموعه نقاشی‌های گل‌های این هنرمند است. شاید بتوان گفت علاقه منیر به نقاشی از گل‌ها، به دوران کودکی او باز می‌گردد؛ زمانی که پدر، برای سرگرمی به طراحی فرش مشغول بود و همزمان یک کارگاه قالیبافی را نیز اداره می‌کرد. تأثیر تماشا، طراحی و بافت گل‌های رنگارنگ قالی در ذهن کودکانه منیر آن چنان عمیق بود که تا سال‌ها بعد موضوع گل به عنوان یک مفهوم تکرارشونده در نقاشی‌های او نمود یافت.

هرچند موضوع نقاشی حاضر، یک امر روزمره و تکراری از محیط زندگی است، اما نوع پرداخت به موضوع نشانگر تجربیات هنرمند از تحصیل در رشته‌های هنری مختلف در ایران و اروپاست. نقاش با انتخاب آگاهانه متریال آبرنگ، لطافت گل‌ها و شفافیت گلدان شیشه‌ای را به خوبی بازنمایی کرده است. با این حال نوع این بازنمایی به واسطه ضرباهنگ جسورانه قلم‌مو، به خوبی از پرداخت واقع‌نما فاصله گرفته و با بهره‌گیری از تجربیات امپرسیونیست‌ها و اکسپرسیونیست‌ها، تجربه حسی هنرمند را صریح، سریع و بی‌واسطه بر بستر کاغذ ثبت می‌کند. ضربه‌قلم‌های پرتحرک، اثر را از حالت ساکن خارج کرده و صحنه نقاشی را به عرصه‌ای پویا و پرتحرک بدل می‌کند. این پویایی به واسطه خط کناره‌نمای میز که با قوسی دیوار را از زمینه جدا می‌کند. تشدید شده و تمامی عناصر نقاشی را به هم ارتباط می‌دهد.

با آن‌که گل‌های زرد، صورتی و آبی در میان برگ‌های سبز دیده می‌شوند، اما هیچ تلاشی برای جنسیت‌سازی برگ، گلبرگ و دیوار پشتی گلدان صورت نگرفته و به همین دلیل، چشم از میانه کادر به آرامی به سمت گوشه‌ها حرکت کرده و کوچکترین مانعی برای تماشای تمامی نقاط تابلو به عنوان یک عنصر بصری وجود ندارد. بدین طریق دستاوردهای هنر مدرنیستی در ذهن خلاق منیر فرمانفرماییان با خیال‌های به‌جامانده از گل‌های قالی دوران کودکی به هم می‌آمیزد و اثری می‌آفریند که پس از گذشت سال‌ها همچنان زنده، پویا، پرشور و زیباست.