مرتضی رازفر نقاش و متولد 1325 در تهران است. مناظر طبیعی و سبک پرداخت شبه‌سوررئالیستی از بارزترین ویژگی‌های آثار اوست.

رازفر در محله‌ی قلهک تهران متولد شد. او از هنرستان کمال‌الملک در رشته‌ی نقاشی و مجسمه‌سازی فارغ‌التحصیل شد و زیر نظر استادانی همچون حسین شیخ، بهرام عالیوندی و رفیع حالتی آموزش دید. مرتضی رازفر فعالیت حرفه‌ای خود را در زمینه‌ی نقاشی، از سال 1345 آغاز کرد و اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری مس در سال 1349 برگزار کرد. او در چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی در داخل و خارج از ایران شرکت کرده است. از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نمایشگاه انفرادی «راز» در گالری آرتیبیشن (1398) و نمایشگاه گروهی «خیال کن» در خانه‌ی هنرمندان ایران (1401) اشاره کرد.

آثار مرتضی رازفر بازنمایی مناظر طبیعی همچون کوه‌ها، سنگ‌ها و کویرهاست. به گفته‌ی خود نقاش، او از طبیعت نقاط مختلف ایران مانند کویر لوت، کوه‌های چابهار و بندرعباس الهام گرفته است. همچنین مناظر انتخاب‌شده در نقاشی فاقد درخت یا گیاه سبز است، به جایش عنصر خاک در آن به شکل بارزی مورد توجه است؛ پالت رنگی نقاش را رنگ‌های غالباً گرم تشکیل داده‌اند، اما حضور تونالیته‌های مختلف صورتی و بنفش در بعضی کارها، فضا را کمی سرد کرده است. رازفر در تعدادی از نقاشی‌هایش از زاویه‌ی دید چشم پرنده استفاده کرده است. او با این انتخاب توانسته دشت‌های پهناوری را تصویر کند، که مملو از فراز و فرودهای کوه‌ها و تپه‌های تخیلی است. اما در تعدادی دیگر از کارهایش، خط افق را به میانه‌ی تابلو رسانده و صخره‌ها و سنگ‌ها را در پلان جلویی قرار داده است؛ او با این کار، فضای خالی پس‌زمینه را مورد تاکید قرار داده است. خلا فضای پس‌زمینه و بزرگیِ المان‌های پلان جلویی، حس تنهایی و جداافتادگی را به خوبی به مخاطب القا می‌کند. این نوع برخورد تداعی‌کننده‌ی آثار نقاشان متافیزیکی از قبیل دکیریکوست که در امتداد سورئالیسم حرکت کردند.