مجموعه شکار در واقع گستره جست‌وجوی عصری و محتوایی رضا درخشانی در نگارگری ایرانی است که همواره یکی از منابع الهام آثار وی بوده است. آثار درخشانی بر مبنای نگارگری‌های ایرانی از سال ۱۹۸۸ در امریکا با مجموعه‌ای بر اساس داستان خسرو و شیرین آغاز شد و اولین بار در سال ۱۹۹۲ در نیویورک به نمایش درآمدکه شاید اولین نمایش هنر امروزی ایرانی در امریکا پس از تغییرات سیاسی بود که در کانال ABC تلویزیون این کشور همراه با مصاحبه از آن تقدیر شد. این مجموعه پس از یک توقف ۱۰ ساله در سال ۲۰۰۲ پس از بازگشت وی به ایران از سر گرفته شد که شامل سری خسرو و شیرین، سری مهمانی در باغ‌های ایرانی، سری موسیقی و طرب و البته مجموعه شکار که بخش عمده این مجموعه است.

نقاشی‌های درخشانی سطوح وسیع و بزرگی از رنگ‌های درخشان است که در آن ادبیات و نقاشی به هم گره می‌خورد. دلبستگی نقاش به تأثیرات نوستالژیک تاریخ سرزمین مادری، سبب شده تلاش کند دستاوردهای کهن هنر ایران زمین را در قالب و هیئتی نو و امروزی بازآفرینی کند.

درخشانی به واسطه سال‌ها زندگی در غرب به‌خصوص امریکا و فرانسه به خوبی با هنر اکسپرسیونیسم و آبستره آشنایی دارد، اما هیچ‌گاه نتوانسته فرم فیگوراتیو را به کلی از اثر خود حذف کند. خود او در این‌باره می‌گوید: «گمان می‌کنم همواره بر روی یک لبه هستم؛ لبه‌ای که یک طرفش آبستراکسیون محض است و لبه دیگرش فیگوراسیون».

این حرکت میان هنر آبستره و فیگوراتیو، سبب شده فرم‌های انسانی، جانوری و گیاهی نگارگری نیز در دستان درخشانی ره به سوی تجریدی شدن ببرند. ساده‌سازی در فرم اشکال اسب و سواران در تابلوی پیش‌رو علاوه بر تکرار فرمیک و ایجاد ریتمی موسیقیایی، فرم انسانی و حیوانی را به شدت ساده کرده و به واسطه پرهیز از هر نوع عمق‌نمایی، تابلو را در گستره دشت فیروزه‌گون خود به وادی تکراری مفهومی می‌کشاند. عنصر تأثیرگذار بعدی، بافت است که به واسطه استفاده از متریال‌های مختلف مانند رنگ‌روغن، قیر، اکریلیک، براق‌کننده و ورق طلا، سطح تابلو را به صورت نیم‌برجسته در آورده و مخاطب را به لمس سطح تابلو فرامی‌خواند. در واقع این سطوح پر از رنگ و لعاب که مانند هنر کاشیکاری یا فرش‌های ایرانی مملو از رنگ‌های زنده و پرانرژی هستند، به واسطه قلم پویای درخشانی بستر بیانی جدیدی می‌یابند که در عین ساده‌نگاری از حس زیبایی‌شناختی منحصر به‌فرد نیز برخوردارند.

از آن‌جا که همه هنرهای ایرانی به نوعی با شعر فارسی آمیخته‌اند، ابیاتی از سرآمد شعر فارسی حافظ شیراز همواره دیگر منبع الهام رضا درخشانی بوده است.

الا ای آهوی وحشی کجایی / مرا با توست چندین آشنایی

دو تنها و دو سر گردان و بی‌کس / دد و دامت کمین از پیش و از پس

بر خلاف نگارگری ایرانی، این آثار در ابعاد بزرگ و با بافت غلیظ در دو یا سه لت و یا بیشتر به اجرا درمی‌آیند که البته رنگ نقش عمده‌ای را در آن باز می‌کند. بدن‌های سپاهیان سوار بر اندام ظریف و زیبای اسب‌‌های رنگارنگ به سویی نامعلوم و به قصد شکار در حرکت‌اند.