شهرام کریمی، نقاشی است که در چهاردهه فعالیت حرفهای خود، بین دو فرهنگ ایرانی و غربی رشد کرده و دیدگاهها و زیباییشناسیاش در مهاجرت به بلوغ رسیده است. آثار اولیه کریمی در فضای نقاشیهای فیگوراتیو، منعکسکننده روح زمانه، حقیقت، انسان معاصر و دغدغههای نوستالژیک بود، اما در یک دهه اخیر با پرداختن به نقاشیهای طبیعتگرایانه، منظرهسازی و ترکیب آنها با تصاویر دیجیتالی، تجربهای تازه را در گستره هنرهای تجسمی میآزماید.
چیدمانهای کریمی مبتنی بر وسعت دادن موضوع (سوژه) با اضافه کردن واقعیت مجازی و تاباندن تصاویر ویدئویی بر سطح بوم نقاشیشده، تجربهای نوین برای مخاطب و نشانه بیباکی فنی اوست. در منظره پیشرو، رنگآمیزی و آهنگ ضربهقلمهای نیرومند هنرمند، صراحت و شادابی اغراقآمیزی را به اثر القا میکند. در اینجا کریمی برای نمایش مفهوم آرامش، پیوسته با مسائل تازهای در تجسم و تعبیر روبهرو میگردد و زمانی که همچون نقاشان امپرسیونیست قرن نوزدهم آن را حل میکند، شکل و غنای رنگ و ضخامت ضربهقلمهایش با حرکت آرام پیچیده در شاخ و برگها دمساز میشود.
در اثر حاضر، انتخاب قاببندی دقیق از منظره ورودی یک باغ و چیدمان شاخ و برگهای رنگارنگ بر پسزمینهای آبی و سبز، بهطور خودانگیخته سامان یافتهاند. ویژگی اصلی کار نقاش در اینجا علاوه بر تعیین مکان عناصر و انتخاب جلوههای نوری متغیر و هماهنگسازی بافت و ضخامت رنگها، یکپارچگی در ترکیببندی و ایجاد تعادلی میان دو عنصر نور و رنگ است. آنچه که این ترکیب آرمانی را کامل میکند، تصاویر متحرک و ترکیبهای نورانی است که بهطور همزمان توسط پروژکتور بر سطح نقاشی تابانده شده و موجب تقویت سطح تصویر میشود. اینگونه است که نقاش لذت درک آرامش شگفتانگیز طبیعت را بر پردهای از نقش و رنگ با بیننده شریک میشود.