نقاشی قهوه‌خانه‌ای پدیده‌ای منحصربه‌فرد در هنر معاصر ایران بوده که گرچه توجه و تمرکز کمی بر آثار این دورۀ درخشان معطوف شده است؛ اما دوره‌ای از تاریخ نقاشی ایران را شکل داده که تاثیر شگرفی بر روی مکاتب پس از خود، از جمله آثار هنرمندان سقاخانه‌ای و همچنین برخی نقاشان دهۀ 30 و 40 نهاده که همگی در جستجوی گریزگاهی بودند تا به کار خود، هویتی ایرانی بدهند و نخستین گام‌های مقدماتی در راه دستیابی به جریان یا به اصطلاح مکتب ملی بردارند. نقاشی قهوه‌خانه‌ای در تلفیقی هوشیارانه، با بهره‌گیری از واقع‌گراییِ نقاشی غرب و جنبه‌های نمادین و نگارین مینیاتور، هنری اجتماعی را با کاربردی موثر شکل داد. این نقاشی با توجه ویژه‌ای که به فرهنگ، سنن و اسطوره‌های قومی ایران داشت، از طریق نمادپردازی و بهره‌گیری از نشانه‌ها، مفاهیمی ارزشمند را در نقاشی عصر خود ارائه کرد. هر کدام از نقاشی‌های این دوره دارای پیام‌های گوناگونی به جهت حفظ آرمان‌های انسانی بوده و می‌توانند به شناخت ویژگی‌های جامعه‌شناسی و فرهنگی متاثر از شرایط سیاسی- اجتماعی، اقتصادی و مذهبی عصر خود منجر شوند و محملی برای ظهور و بروز آرمان‌ها، علائق، آرزوها و ارزش‌های معنوی عموم مردم به‌ویژه مردم عدالت‌جو و ظلم‌ستیزی بود که عمدتاً طبقات قشر ضعیف جامعه را پوشش می‌داد، از این جهت نیز هنر نقاشان دهه 30 و 40 با آن همخوان شدند که به جای نگاه به غرب رو به سوی فرهنگ عامه داشتند. در این مزایده پرده‌ها و آثاری از نقاشانی چون عباس بلوکی فر، حسن اسماعیل زاده، فتح‌الله قوللرآغاسی، حسین همدانی، محمد فراهانی، محمد حمیدی، جعفر لشگری و مهدی طالع نیا حضور خواهد داشت.
