طبیعت مأمن بیرون و درون هر فرد است. اکنون که طبیعت بیرون از ما عاری از رنگ‌های مورد انتظار و غرق در طوسی‌های شهرمان شده است تنها می‌توان به دورنماهای رنگین ذهن پناه برد. آنجا که حتی چشم اندازها در گذر از ذهن و دست طوری دیگر و آن طوری که آزاد هستند خلق میشوند.

در مجموعه ی پیش رو با عنوان بلندی‌های صفر منظره گاهی تپه‌های پاستلی و بدوی اما شاد و طنازانه ایست گاهی کوهی یخی در میان آب و یا زمینی سیاه است که هر یک ما را به دور نماهای روح و روان هنرمند یا همان پناهگاه‌های شخصی شان می‌برد.

هنرمندان «بلندی‌های صفر» در گذر از فراز و فرود درون خود دستمان را می‌گیرند و فرصت نگاه به تفاوت هایشان را از آسمان و زمین تا درخت و گل به ما می‌دهند.

شهرزاد رویائی