هنر هنرمند را متعهد می کند تا خود را از دیگران جدا نداند، او را در معرض معمولی ترین و جهانی ترین حقایق قرار می دهد.
هنرمند خود را میان هنری که بدون آن نمی تواند کار کند، قرار می دهد؛به همین دلیل است که هنرمند واقعی هیچ چیز را به تمسخر نمی گیرد؛ آن ها به جای قضاوت، مجبورند بیاموزند

بخشی از سخنرانی روز دهم دسامبر ۱۹۵۷ آلبر کامو نویسنده قرانسوی در تالار شهر استکهلم هنگام دریافت نوبل ادبیات

حالا که حال و هوای روزگار و ما از تنظیمات همیشگی خارج شده است، تماشای برخی آثار برگزیده از صحنه هنر حال حاضر ایران، فارغ از محدود شدن در نسل و مکتب و فرم، در کنار هم می تواند قابل تآمل باشد؛ خواه خواستگاه هنر هنرمندانمان بیان مفهومی ارزشمند با زبانی متفاوت باشر و خواه خواستگاه آثارشان صرفا انتقال لذت.

رامبد فیروزیان
1400