ناخودآگاه جمعی مخزن تصاویر ناپیداست. این تصاویر همراه ما به این دنیا می‌آیند و دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم را شکل می‌دهند. این تصاویر ناپیدا، محتویات و پتنانسیل‌ها، کهن الگو یا آرکتایپ نامیده می‌شوند. از گذشته تا کنون کهن الگو ها در نمادهای متفاوتی تجلی پیدا کردند مانند ماهی که نماد خویشتن است و یا اروس که نماد ارکتایپ عاشق است. تجسم این نمادها در طول تاریخ دستخوش تغییر شدند.اکنون قلم تبدیل به اتود شده و حباب از مواد شیمیایی و مصنوعی ساخته می‌شود. من در جست و جوی ارکتایپ ها در همین اشیاء روزمره هستم. اشیاء اطراف ما حاوی همان تصاویر ابدی و اذلی هستند که لابلای ساختارها و سایه های زندگی روزمره گم شده‌اند. من در نقاشی‌هایم به کشف زاویه های جدید اشیاء پرداختم تا آن وجه کهن الگویی و اسرار آمیزشان را پیدا کنم.