کیمیاگران سده های میانه همواره از کتاب بزرگ عالم ( Liber Mundi ) سخن گفته‌اند. 
کتابی که حروف آن حقایق و کلماتش موجودات‌اند و از عبارات آن جهان‌های در هم تنیده منطوی درهستی سربرمی کشند و سپس هریک درسویی ازقاره وجود مستقر می گردند . روایتی کلان که به محض مکتوب شدن ، تأویل و به ناگاه به بی شمار روایت خرد بدل می شود .
این روایت‌های خرد در سیلان تاریخ ، هریک جهان و حیاتی مستقل و حتی گاه در تضاد با دیگری می آفریند و گویی اتصال خود به کتاب بزرگ را از دست می‌دهد. ساکنان این جهان‌های خرد اما ، گویی در جستجوی کتاب بزرگ از یاد رفته ، خود راوی روایت‌هایی بی‌شمار می‌شوند به این امید که شاید از آن میان ، قطعاتی گمشده از پازل کتاب بزرگ هویدا گردد.