آثاری که در برابر چشمان ما قرار دارند به راستی از بطن کدام جهان سربرآورده که این چنین مارا جذب نموده و بصریت ما را معشوق منفعل و دیدن مارا به چالش می کشد.
این آثار بصریت متداول را قلمروزدایی نموده و استتیکی خارج از انتظار را مطرح می نماید که میل بیننده عادی را سیراب می نماید و واکنسی به نقاشی متداول و مسلط ما و نشان از جهانی دیگر دارند.
استتیک آثار نیلوفر رهنما اشاره به زیبایی شناسی زیست ریخت و ارگانیک داشته و مناسبات ویژه ای  از فرم و فضا و ارتباط را در برابر دیدگان ما قرار میدهند.
شیوه نگاه و بیان این هنرمند چندان اشتراکی به نقاشی فراگیر نداشته و هنرمند در این ربطه فاصله ملموسی را برای خود حفظ میکند و در این راه تا بدانجا خطر میکند که آثار وی تا حدود یغیر نقاشانه جلوه مینماید. هنرمند از این طریق شیوه ای غیر قابل تقلید و غیر قابل پیروی از خود بجای میگذارد.
فانتزپای منحصر بفرد رهنما حاصل صیرورتی حسی و ادراکی و در مواردی تنانه و آسیب زا در جهانی غریب است که با اکسپرسیونی قوی و غیر آرمان گرایانه به وسیله رنگ ها و فرم های خاص خود درک متفاوتی از زمان و مکان و هستی را ترسیم مینماید.
با این همه می توان از خود سوال کرد که در آثار وی چه نیرویی مارا این چنین تحت تاثیر قرار داده و به سوی خود می کشاند؟پو در نهایت این که احساس و ادراک ما از این آثار چگونه می توان بیان گردد؟
بروز داریوش - 1388