یادم می‌آید وقتی چهار پنج ساله بودم در باغمان سبزی‌ها را دسته می‌کردند و می‌انداختند درون حوضی پر آب که تازه بماند. میوه‌ها را در جعبه لابه‌لای کاه و پوشال می‌چیدند.
بهار که میشد درخت‌های هلو پر از شکوفه بود. کرت‌های سبزی زیر آفتاب می‌درخشید و من را عطر گل و رنگ آب احاطه می‌کرد. روی پشته‌ای علف نشسته بودم. تماشا می‌کردم. سرم را که رو به آسمان می‌گرفتم انارها آن بالا می‌درخشیدند همان روزها همه‌ی باغ در جانم ریشه دواند.