هامون ساخته ۱۳۶۸ ساخته داریوش مهرجویی مهم ترین ویژگی های آن زمان را در خود نمایش می دهد . در عین حال هامون تجلی انسانی سرگشته و میان چند دنیای معنویت خواه و روشنفکر و دنیاپسند است . شاید بتوان هامون را تجلی شهروند امروزی دید که در تعادل بخشیدن به علایقش سرگردان است . در هامون فضاها به سرعت عوض می شوند و گاه جنبه هایی سورئالیستی می بینیم . همه ی این خصلت ها باعث شده ، فیلم هامون تاویل پذیر باشد و اکنون با روایت تلخ مرگ کارگردانش رموز تازه ای پیدا کند . نمایشگاه حاضر در برگیرنده ی آثار هنرمندان جوانی است که با داد و ستد معناشناسانه و شکل گرا اقتباس های خویش را از این فیلم نشان داده اند نسلی که از دلنگرانی های هامون فراتر رفته اند اما جنبه هایی از روایتش را در زندگی حمل می کنند .