راه‌ها و مناظر بین‌شهری در این مجموعه موضوع اصلی نقاشی‌ها هستند که با ساختاری برگرفته از واقعیت به تصویر در آمده‌اند. تجربه‌ای شخصی بر اساس سال‌ها رفت و آمد مدام از کرج به تهران، که به کارکرد فضا در شکل‌گیری موقعیت میانی اشاره دارد. به عبارت دیگر، این مجموعه بیش از آن‌که بر یک سوژه استوار باشد چگونگی لحظه‌ای را نمایش می‌دهد که حافظه‌ و ناخودآگاه از طریق ادراک حسی عینیت می‌یابد و در طول زمان تازه شده ونهایتا عناصر با ماهیتی نو تجسم پیدا می‌کنند. من در این مجموعه به واسطه حرکت پیاپی از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر به موضوع انتظار برای رسیدن پرداخته‌ام و موقعیت میانی را از طریق تصویر کردن مناظر جاده‌ای، واسطی قرار داده‌ام برای برقراری ارتباط. ارتباطی که مسیر را به منبعی بی پایان تبدیل می‌کند.