فروردين ۱۳۵۷ مينا نورى چهارمين نمايشگاه انفرادى خود را در گالرى دو انجمن ايران و امريكا برگزار كرد كه شامل هفده تابلوى رنگ‌ روغن روى بوم بود. دو اثر از اين مجموعه هم‌اكنون در كلكسيون موزه هنرهاى معاصر تهران نگهدارى مى‌شود. هشت اثر باقى‌مانده از آن نمايشگاه پس از چندين‌ دهه دوباره در گالرى امكان به نمايش درآمده‌اند.

در این آثار با انسان‌هایی مواجهیم که از بطن جامعه‌ی آن روزها برمی‌خیزند و گویی همگی زیر فشار نیروهای نادیدنی دفرمه شده‌اند. نقاش با انتخاب‌های آگاهانه و عامدانه خود، سادگی، واماندگی و طردشدگی این انسان‌ها را هرچه بیشتر به نمایش می‌گذارد؛ انتخاب‌هایی همچون قرار دادن فیگورها روی پس‌زمینه‌ای نسبتاً یکدست که آن‌ها را جدا از متن و تحمیل‌شده نشان می‌دهد، استفاده از فرم‌ها و سطوح تخت و شیوه‌ی رنگ‌گذاری. مينا نورى با دقت و حساسيتى مثال‌زدنى به گونه‌اى آن‌ها را به روى بوم نقاشى‌اش آورده كه هريك دريچه‌اى به جهانى يكه و منحصربه‌فرد را به رويمان مى‌گشايند و زندگى متفاوتشان را روايت مى‌كنند.