درختان این بوم‌ها نشانی از کشش به رویش سر از خاک برآورده دارد. در نقاشی آب‌های هنرمند به سرچشمه عطشی کهن می‌رسیم. با این دو مجموعه («آثار اخیر در دوران قرنطینه») فریدون آو به عناصر چهارگانه - آب، آتش، هوا، خاک - باز می‌گردد که موضوع بسیاری از مجموعه های پیشینش بوده است. این روشی است برای هنرمند تا به سنجش رابطه کنونی‌اش با محیط اطرافش بپردازد. فریدون آو (م. 1324، تهران) عضو تفکیک ناپذیر صحنه تجسمی ایران در پنج دهه گذشته بوده است. از شاخصه‌های کاری او تجربه‌گری در مدیاهای مختلف است تا با هر یک به مکنونات ذهنی خود بپردازد. کارهای او در صدها نمایش انفرادی و گروهی به نمایش درآمده است و مؤسسه‌ها و موزه‌های بسیاری کارهای او را گردآوری کرده‌اند.