حسین زندهرودی، یکی از شناختهشدهترین هنرمندان نقاشیخط و از بنیانگذاران جنبش سقاخانه، در سال 1316 متولد شد. به سال 1339 از هنرستان هنرهای زیبای تهران دیپلم گرفت و تحصیلات خود را در هنركده هنرهای تزیینی ادامه داد. هنرکده را نیمهکاره رها کرد و در سال 1340 به قصد شركت در دومین بیینال پاریس برای همیشه به فرانسه رفت. اولین نمایشگاه فردی حسین زندهرودی در تالار رضا عباسی برپا شد. موزه هنر معاصر تهران در سال 1380 نمایشگاهی مروری از آثار زندهرودی را به تماشا گذاشت.
فعالیتهای نخستین زندهرودی ویژگیهای سورئالیسم داشت. پس از این تلاشها به نشانههای تصویری فرهنگ عامه و مذهبی توجه ویژه نشان داد و آثاری پدید آورد که «سقاخانه» نام گرفتند. در اروپا با جنبش لتریسم آشنا شد و به خطنگاری از طریق تکرار حروف و کلمات در ترکیبهای تکرنگ یا رنگی پرداخت. در دورهای دیگر سطوح کار را با انبوهی از اعداد و کلمات ریز پر کرد و مرز میان خطنگاری و نقاشی را برداشت. زندهرودی در برخی از دورههای کاریاش به تولید آثاری به شیوه چاپ دستی پرداخته است.
پییر رستانی منتقد مشهور فرانسوی درباره آثار زندهرودی مینویسد: «انعطاف در انتقال پیام، به زندهرودی در دورههای مختلف کارش اجازه داد که موقعیتی فرهنگی برای خود بسازد و همواره امروزی بودنش را به گونهای اصیل و خاص حفظ کند. بعد از سقاخانه نوبت به هنر غیرصوری و لتریسم پاریسی رسید: ارجحیت نشان خط بر روش خوشنویسی بدین معناست که علایم را تغییر دهیم تا آنها را بهتر در اختیار گیریم».