امیرعلی جوادیان، از عکاسان جنگی شاخص ایران است. او در سال 1368 از دانشکده‌ی هنرهای زیبا در رشته‌ی عکاسی فارغ‌التحصیل شد. او در سال 1383 دکترای هنری خود را دریافت کرد.
امیرعلی جوادیان عکاسی بود که به‌واسطه‌ی حوزه‌ی هنری فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد و به جریانی پیوست که نوعی تهد هنری را پی می‌گرفت و با جریانات انقلاب و بعدها جنگ هشت‌ساله همراهی می‌کرد. جوادیان که در کسوت عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی فعالیت داشت،  با آغاز جنگ ایران و عراق راهی جبه‌های جنوب شد. سفری که سرنوشت هنری او را رقم زد و او را به یکی از مشهورترین عکاسان مستند ایران تبدیل کرد. او تا سال  1365 در جبهه‌ها حاضر بود و با دوربین خود عملیات‌های جنگی مهمی همچون فتح خرمشهر و فتح رمضان را همراهی کرد. جوادیان سال 65 به تهران بازگشت و دوباره وارد دانشگاه شد. پس از مدتی به تدریس عکاسی در دانشگاه روی آورد و مدتی مدیریت گروه عکاسی در دانشگاه آزاد اسلامی بر عهده‌ی او بود. در کارنامه‌ی آموزشی او تدریس در دانشگاه الزهرا و دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران نیز به چشم می‌خورد. عکس‌های مستند او از میدان‌های جنگ در جشنواره‌های بین‌المللی نیز مقبول افتاد و در کشورهای مختلف به نمایش درآمد. روندی که جوایز مهمی از جمله جایزه‌ی یونسکو را برای او به ارمغان آورد. عکس‌های او، اگرچه از موضعی همدلانه و در همراهی با تبلیغات جنگ شکل گرفته گرفته‌اند اما کماکان از کیفیت استنادی بالایی برخوردارند.
 او موفق به کسب نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز شد. جوادیان در زمینه‌ی مدیریت هنری نیز کرسی‌های بسیاری را در اختیار داشته و عضو هیئت موسس انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس و انجمن ملی عکاسان ایران بوده است.  او در زمینه‌های پژوهشی هنر نیز تألیفاتی داشته است که از آن میان می‌توان به «یک رودخانه، یک پنجره، یک قلب» و «قالیچه‌های زمینه» اشاره کرد.