امیرعلی جوادیان، متولد 1336، از عکاسان جنگی شاخص ایران است. او در سال 1368 از دانشکده‌ی هنرهای زیبا در رشته‌ی عکاسی فارغ‌التحصیل شد و در سال 1383 دکترای هنری خود را دریافت کرد.

امیرعلی جوادیان عکاسی بود که به‌واسطه‌ی حوزه‌ی هنری فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد و به جریانی پیوست که نوعی تعهد هنری را پی می‌گرفت و با جریانات انقلاب و بعدها جنگ هشت‌ساله همراهی می‌کرد. جوادیان که در کسوت عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی فعالیت داشت، با آغاز جنگ ایران و عراق راهی جبهه‌های جنوب شد. سفری که سرنوشت هنری او را رقم زد و او را به یکی از مشهورترین عکاسان مستند ایران تبدیل کرد. او تا سال 1365 در جبهه‌ها حاضر بود و با دوربین خود عملیات‌های جنگی مهمی همچون فتح خرمشهر و فتح رمضان را همراهی کرد. 

جوادیان سال 1365 به تهران بازگشت و دوباره وارد دانشگاه شد. پس از مدتی به تدریس عکاسی در دانشگاه روی آورد و مدتی مدیریت گروه عکاسی در دانشگاه آزاد اسلامی بر عهده‌ی او بود. در کارنامه‌ی آموزشی او تدریس در دانشگاه الزهرا و دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران نیز به چشم می‌خورد. عکس‌های مستند او از میدان‌های جنگ در جشنواره‌های بین‌المللی نیز مقبول افتاد و در کشورهای مختلف به نمایش درآمد. روندی که جوایز مهمی از جمله جایزه‌ی یونسکو را برای او به ارمغان آورد. عکس‌های او، اگرچه از موضعی همدلانه و در همراهی با تبلیغات جنگ شکل گرفته گرفته‌اند اما کماکان از کیفیت استنادی بالایی برخوردارند.

 او موفق به کسب نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز شد. جوادیان در زمینه‌ی مدیریت هنری نیز کرسی‌های بسیاری را در اختیار داشته و عضو هیئت موسس انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس و انجمن ملی عکاسان ایران بوده است. او در زمینه‌های پژوهشی هنر نیز تألیفاتی داشته است که از آن میان می‌توان به «یک رودخانه، یک پنجره، یک قلب» و «قالیچه‌های زمینه» اشاره کرد.