جلال شباهنگی خالق مناظر وسیع از تپه‌ها و کویرهای ایران است که طبیعت بکر سرزمین مادری‌اش را در قالب سطوح و رنگ‌های تخت به نمایش می‌گذارد. به عقیده وی ساده اندیشیدن، ساده کردن و تخیل از ویژگی‌های اساسی گرافیک هستند که در نقاشی‌های او نیز جلوه‌گر می‌شوند. چنان‌که در اثر حاضر نیز دیده می‌شود، نحوه تقسیم‌بندی کادر به سطوح با رنگ‌های تخت به گونه‌ای است که تپه‌های کویری در نهایت ایجاز بدون سایه‌روشن بر سطح بوم نقش بسته و از واقع‌گرایی محض فاصله گرفته‌اند. آسمان اما با پایبندی به واقع‌گرایی تصویر شده، حضور ابرها و نوری که در آن‌ها انعکاس یافته با سایه و روشن اجرا شده و در تضاد با فضای گرافیکی تپه‌های کویری کلیت اثر را در فضایی میان واقع‌گرایی و مینیمالیسم معلق می‌دارد و گونه‌ای از تصویرسازی مدرن را به نمایش می‌گذارد. مرزبندی تپه‌ها با سطوح مجزا از هم و تضاد رنگ‌های روشن و تیره کاملاً مشخص است، در حالی که لایه‌های ابرها در آسمان زمینه محو شده‌اند. لکه‌رنگ‌هایی که نماینده گیاه یا خار و خاشاک بیابان هستند با ضربه‌قلم‌های ریتمیک بر سطح روشن تپه‌ها نقش بسته‌اند. استفاده از رنگ سفید در لایه میانی مرکز تابلو نور و درخشندگی فضایی کویری را بازتاب می‌دهد. جذابیت طبیعت ایرانی در عریان بودن لایه به لایه خاک کویر نهفته که هنرمند با فاصله گرفتن از منظره‌پردازی اروپایی به بازنمایی آن پرداخته است.

تصویر از حضور انسانی و هرگونه جنبنده‌ای خالی است و سکوت، خلوت و آرامشی را تداعی می‌کند که در زندگی پرتلاطم و پرتنش امروزی از زندگی انسان معاصر رخت بربسته است.

نقاشی‌های شباهنگی ذهن مخاطب را از طبیعت‌گرایی به ساده‌گرایی هنر مدرن سوق می‌دهند و از طریق بازنمایی فضاهای طبیعی وی را به کشف اسرار رنگ‌ها، نورها و سایه‌هایی فرا می‌خوانند که بی‌تکلف بر گستره بوم نقش بسته‌اند.