بابک روشنی‌نژاد، نویسنده و نقاش معاصر در شهر همدان متولد شد. روشنی‌نژاد دانش‌آموخته‌ی علوم سیاسی است. او نخستین‌بار نقاشی‌هایش را در نمایشگاهی گروهی در کاخ نیاوران تهران به نمایش درآورد. نخستین نمایشگاه انفرادی او در سال 1384 در کانون هنرمندان ایران، تهران برگزار شد. در سال‌های بعدی با همکاری گالری اثر و ماه آثار خود را به نمایش درآورد. سال 1388، نخستین تجربه‌ی بین‌المللی این هنرمند، در قالب نمایشگاهی انفرادی در گالری استپس لندن رقم خورد. سال 1389، آثار روشنی‌نژاد در آرتفر معاصر استانبول و آرت‌دوبی شرکت داده شد. حضور در آرتفر مسکو و هنر بین‌الملل استانبول نیز از دیگر تجربیات بین‌المللی این هنرمند به شمار می‌رود. او علاوه بر تالیف کتاب‌های متعدد (هفتاوردها، خوابیدن در خیابان،  آئیل ، رویین ، از نابهنگامی فرهنگ، هنر و گفتمان اقلیت، خاطرات عمارت هزارتو، فیوژن، هنر و مکانیزم پنهان و ...)، در زمینه‌ی کارگردانی فیلم کوتاه نیز تجربیاتی داشته است. 

روشنی‌نژاد در نقاشی‌های خود رویکردی بازنمایانه دارد. استفاده‌ی او از قلم‌ضربه‌های جرمی که در قالب سطوح به‌هم پیوسته ظاهر می‌شوند جلوه‌ای خاص به نقاشی‌هایش می‌بخشد. گزینه‌های رنگی آثار او عمدتاً مایل به رنگ‌های خاکستری، کدر و خاموش است. تحصیلات این هنرمند در رشته‌ی علوم سیاسی رد روشنی در آثار این هنرمند به جا گذاشته است. در دوره‌ای از آثارش به طراحی پرتره‌هایی از زنان و مردان پرداخته است. در بخش دیگری از نقاشی‌های او، به‌واسطه‌ی عناصری همچون جت جنگی، تانک و ماشین پلیس و ... دلالت‌هایی اجتماعی و سیاسی می‌یابند. این جنبه در مجموعه‌ی دیگری از آثار هنرمند که بریده‌هایی از مطبوعات و تیترهای جنجالی خبری آن‌ها را بازنمای می‌کند بروز روشن‌تری می‌یابد. حضور عناصر نوشتاری در این تابلوها از مشخصه‌های جهان تصویری اوست. همچنین بهره‌گیری از عناصری همچون بارکد و علایم عددی و دیجتال در پای نقاشی‌ها رنگ و بویی معاصر به آثار او می‌بخشد.