مکرمه قنبری یا ننه مكرمه، زني سالخورده از يكي از روستاهاي شمال ايران، امروزه به عنوان چهره‌اي جهاني در هنر نقاشي شناخته شده است. او كه سواد خواندن و نوشتن نداشت، براي ارتباط با دنياي اطرافش به نقاشي متوسل شد و با زباني جهاني توانست با مردم دنيا ارتباط برقرار کند. وي نقاشي خودآموخته بود كه در سن ٦٧ سالگي به دنبال يك اتفاق نقاشي را آغاز كرد و در مدت كوتاهي شهرت جهاني يافت. تاكنون نمايشگاه‌هاي متعددي از آثار وي در سراسر دنيا برگزار شده و توجهات جهاني را به خود جلب كرده است. خانه وي به موزه تبديل شده و نقاشي‌هاي او در تمام فضاي خانه از در و ديوار گرفته تا اسباب و اثاثيه‌اش مخاطبان زيادي را از سرتاسر جهان براي ديدن فرامي‌خواند.

مکرمه قنبری در سال ٢٠٠١ به عنوان «زن سال سوئد» برگزيده شد. اين هنرمند كهنسال ايراني، خود به صراحت گفته بود كه خواسته بنويسد، اما چون سواد نداشته نقاشي كشيده است. برخی آثار وی را با نقاشي‌هاي مارك شاگال، نقاش بلندآوازه قرن بيستم، قياس كرده و خلوص و روایتگری آن را ستوده‌اند.

صداقت، پاكي و صميميت در آثار وي توجه هر مخاطبي را به خود جلب مي‌كند. او روايتگر و نقش‌آفرين قصه‌هاي فولكلور سرزمين عاشقانه‌هاست و با بهره‌گيري از ساده‌ترين تصاوير، نقاشي‌هاي بي‌پيرايه خود را خلق کرده و فضاي زندگي‌اش را به خوبي به نمايش مي‌گذارد. رنگ‌هاي روشن و غيرطبيعتگرايانه، طراحي‌هاي خامدستانه، پرسپكتيوهاي غيرعلمي و سادگي در نقوش از مشخصات بارز آثار وي به شمار مي‌روند و نشان از نوعی بدویت مجذوب‌کننده در هنر وی دارند.

جور زمانه، بغض‌هاي فروخورده، درد و رنج‌ها، آمال و آرزوها و داستان‌هاي تلخ و شيرين از سال‌هاي دور از درون وي برآمده و با صداقت تمام به صورت نقش‌هايي بر دل ديوارها و پنجره‌ها و كاغذها نشسته‌اند. در اين نقاشي‌ها كه از رنگ‌هاي متنوع سرشارند، نمود بيروني احساسات نقاش كاملاً مشهود است. آثار مکرمه به شكل خودجوش از خلال بيان آزاد و تنها براي ضرورت از خود سخن گفتن با خود و جهان پيرامون خلق شده‌اند و در عين سادگی و بی‌پیرایگی طغياني را به نمايش مي‌گذارند كه از يك انقلاب دروني نشأت مي‌گيرد.