بهرام دبیری، نقاش  نوگرا در شهر شیراز متولد شد. دبیری را به‌واسطه‌ی نقاشی‌ها و طراحی‌های چکیده‌نگارانه‌ و شاعرانه‌ای که از نقش‌مایه‌های انسانی و حیوانی اساطیری می‌کشد می‌شناسیم. او دوره‌ی کارشناسی نقاشی را در فاصله‌ی سال‌های 1349 تا 1353 در دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران گذراند. سال 1347 نخستین‌بار آثار خود را در گالری سپید، تهران به نمایش درآورد. سال 1354 دو نمایشگاه انفرادی دیگر در گالری سیحون و موسسه‌ی گوته‌ی تهران داشت. سال 1356 در نمایشگاهی مشترک با هانیبال الخاص در گالری نقش تهران شرکت کرد. حدود دو دهه بعد نیز نمایشگاه مشترکی از آثار این هنرمند در گالری آبی بابل برگزار شد. دبیری همواره هنرمندی فعال بوده و آثارش را بارها به صورت تک‌نفره و گروهی در گالری‌های ایران، اسپانیا، کانادا و دیگر کشورهای جهان به نمایش درآورده است. سال 1378 آثاری از او در «توتال آرتس در کورت‌یارد»، در پایتخت امارات متحده‌ی عربی عرضه شد. یک‌سال پس از آن نیز آثار او در نمایشگاه آرت اِکسپو، نیویورک شرکت داشت.

او در برخی از تجارب هنری خود نظیر طراحی برای نمد، نقاشی پشت شیشه و غیره، و یا به‌واسطه‌ی شکل ارائه‌ی آثارش و نمایش آن‌ها در قهوه‌خانه‌، هتل و کتابفروشی کوشیده است فکر اشاعه‌ی هنر در میان مردم را تحقق بخشد. دبیری کار نقاشی را با رویکردی روایی و نمادگرایانه آغاز کرد. تابلوی پرنده‌ها که در سال 1352 خلق شده نمونه‌ی خوبی از این دوره‌ی کاری هنرمند است. در نخستین سال‌های پساانقلاب، مضمون‌های سیاسی و اجتماعی را در پرده‌های چندلته، مانند تابلوی «دفاع» به تصویر می‌کشید. پس از آن، دوره‌ای را به آزمایش‌گری در سبک‌های مختلف نقاشی مدرن، به‌ویژه آثار پیکاسو و مطالعه در اساطیر و نقش‌مایه‌های نمادین ایرانی گذراند. در این جستجوها ابزار و موضوع بیانی شخصی‌اش را یافت. چهره‌ی زن اثیری در ترکیب‌بندی‌های موجز با خطوط سیال و لکه‌رنگ‌های ملایم ظاهر شد و به علامت مشخصه‌ی نقاشی‌های دبیری بدل شد. برخی منتقدین آثار این هنرمند را به سه‌دسته‌ی کلی تقسیم‌بندی می‌کنند. دوره‌ی اول، آثاری که در فاصله‌ی سال‌های 50 تا 57 و عمدتاً دوران دانشجویی او خلق شده‌اند. دبیری در این دوره به خوشنویسی و خط تمایل دارد و در آثار خود از رنگ‌های درخشان و تند بهره می‌گیرد. دوره‌ی دوم که از سال 1357 آغاز می‌شود و در آن تغییراتی در شیوه‌ی نگارگری او آشکار می‌گردد. و دوره‌ی سوم که شامل طبیعت بی‌جان‌های بهرام دبیری می‌شوند. او در زمینه‌ی حجم‌پردازی و کار با فلز نیز تجارب پراکنده‌ای داشته است.