جمشید بایرامی، عکاس مستند و جنگ در نازی‌آباد تهران متولد شد. سال 1359 و در جبهه‌های جنگ بود که بایرامی به عکاسی روی آورد. نخستین کارنمای انفرادی عکس‌های خود را سال 1373 در گالری برگ تهران برگزار کرد. از آن پس، عکس‌هایش را بارها در ایران و کشورهای دیگر به نمایش گذاشته است. دانشگاه جورج تاون، موزه‌ی عکاسی پاریس، مرکز فرهنگی استراسبورگ، دانشگاه آکسفور از جمله مراکز فرهنگی و هنری خارج از کشور هستند که میزبان آثار بایرامی بوده‌اند. او از اوایل دهه‌ی 1370، با مطبوعات داخلی و خارجی و آژانس‌های عکاسی و خبری بین‌المللی همکاری می‌کند. بایرامی در مقام عکاس مستند و خبری عمدتاً به عکاسی از مناسک و آینن‌های ایرانی و اسلامی پرداخته است. خود او می‌گوید: « قطعاً هرکجا که انسان باشد من عکس می‌گیرم.» از او کتابی با عنوان حج، عکس‌های جمشید بایرامی (1386) منتشر شده است. عکس‌های سفر حج او در سال 1391 در کارنمایی با عنوان «هارمونی حج» در گالری خشایار لندن به نمایش درآمدند. دوربین بایرامی گذشته از عکس‌های مذهبی‌، عکس‌هایی حول موضوعات زنان، افغانستان، آذربایجان و ... نیز به ثبت رسانده است. 

سفرعلی عظیمی در یادداشتی درباره‌ی عکس‌های اجتماعی عظیمی می‌نویسد: « هنرمندی چون جمشید بایرامی به شدت و به اصرار به عکاسی نقادانه می‌پردازد و در همه جهت _ارائه‌ی آثارش، انتخاب سوژه‌ها، کمپوزیسیون‌ها و تکنیک‌ها­ تلاش در شناساندن خود به عنوان یک عکاسی اجتماعی دارد. هرچند آثارش در تبدیل شدن به یک نقطه‌نظر اجتماعی، نگاهی واحد نیاز دارد، ولی انتخاب سوژه‌ی دستمالی‌شده‌ی پناهجویان و تبدیل آن به یک نمایشگاه درخور توجه، نشان از شناخت او از عکاسی اجتماعی دارد.»

بایرامی در رویدادهای مختلف بین‌المللی نیز جوایز بسیاری را از آن خود کرده است. از این میان می‌توان به کسب مدال طلا در جشنواره‌ی بین‌المللی عکس پاکستان در سال 1371، عکاس برگزیده‌ی موزه‌ی هنرهای معاصر تهران در سال 1371، عکاس برگزیده‌ فرانس پرس در ماه مه و ژوئن در سال 1375، برنده‌ی دوم مسابقه‌ی عکاسی در فرانس پرس و ... اشاره کرد.